بررسی و مقایسه سرعت پردازش اطلاعات شنیداری در نوجوانان نابینا و بینای ۱۶- ۱۴ سال شهر تهران، سال ۱۳۹۰

هدف : تحقیق حاضر با هدف بررسی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری در نابینایان انجام شد . روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینه ای است. جامعه و نمونه آماری: از میان نوجوانان بینا و نابینای شهر تهران  به شیوه گزینش در دسترس 15 نوجوان نابینا (14 تا 16 سال ) و 15 نوجوان بینا (14 تا 16 سال ) که در دبیرستان‏های شهر تهران و حومه مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند روش جمع‏آوری داده‏ها: برای ارزیابی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری هر دو گروه نمونه با استفاده از دو نسخه آزمون pasat (pasat1/6 و pasat2/8 ) مورد سنجش قرار گرفتند. روش آماری: نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون آماری t مستقل مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها : نتایج نشان دادند که نوجوانان نابینا در  pasat2/8و در سطح 05/0 = α تفاوت معناداری با نوجوانان بینا نشان ندادند. اما این گروه در pasat1/6 و در سطح 05/0 = α تفاوت معناداری با نوجوانان بینا نشان دادند. به سخن دیگر ، دانش آموزان نابینا بهتر از بینا عمل کردند. نتیجه گیری : چنین یافته هایی بیانگر آن است که عملکرد نوجوانان نابینا در سرعت پردازش اطلاعات شنیداری با استفاده از آزمون pasat نسبت به نوجوانان بینا تا حدودی بهتر است و هر چه سرعت ارائه محرک ها بیشتر باشد این تفاوت معنادار تر است . پیشنهادها : بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود معلمان در آموزش کودکان نابینا به توانایی ویژه آنها در پردازش اطلاعات شنیداری توجه کنند و بر آموزش این گروه از راه شنیداری تأکید ورزند .